Hartritmestoornissen (behandeling met medicijnen)

Aandoeningen

  • Wat is een AV-Blok?

    Een AV-blok is een afkorting voor een zogenoemd atrioventriculair blok. Dit is een hartritmestoornis die redelijk vaak voorkomt. Bij een AV-blok gaat er iets mis in de AV-knoop van uw hart. De AV-knoop (atrioventriculaire knoop) houdt de prikkels van het hart even vast en verspreidt die prikkels daarna over de hartkamers. Bij een AV-blok houdt de AV-knoop de elektrische prikkel langer vast dan normaal. Het hartritme wordt daardoor vertraagd. 

    Er bestaan drie varianten van een AV-blok:

    • Bij een eerstegraads AV-blok geeft de AV-knoop de prikkel te traag door aan de hartkamers.
    • Bij een tweedegraads AV-blok wordt de prikkel willekeurig doorgegeven.
    • Bij een derdegraads AV-blok geeft de AV-knoop de prikkel helemaal niet door.

    Symptomen

     De klachten die voorkomen bij een AV-blok zijn afhankelijk van de ernst van het blok:

    • Eerstegraads AV-blok: zelden klachten
    • Tweedegraads AV-blok: vaak hebben mensen geen klachten, soms hebben ze last van duizeligheid en de neiging tot flauwvallen.
    • Tweedegraads AV-blok: sommige mensen hebben geen klachten, anderen zijn duizelig en hebben een neiging tot flauwvallen. Bij een ernstige vorm zijn patiënten soms snel moe en hebben last van pijn op de borst bij inspanning.
    • Derdegraads: extreme moeheid, duizeligheid, kortademigheid, pijn op de borst, trage hartslag en (neiging tot) flauwvallen.

    Flauwvallen als gevolg van een derdegraads AV-blok wordt ook wel een Adams-Stokes syndroom genoemd.

    Oorzaken

    Lees meer

  • AVNRT staat voor AV-nodale re-entry tachycardie en is een hartritmestoornis die ontstaat in en rond de AV-knoop. Door een extra bundel blijven prikkels rondcirkelen. De hartslag is zeer snel en regelmatig. AVNRT staat voor AV-nodale re-entry tachycardie. Een AVNRT ontstaat door problemen in en rond de AV-knoop in het hart. De AV-knoop heeft bij een normaal hartritme de taak om de elektrische prikkels van de boezems aan de kamers door te geven. Bij AVNRT zijn er in de AV-knoop 2 bundels die de prikkel geleiden: een snelle en een langzame bundel. Deze bundels vormen samen een soort elektrische rotonde. Hierin draaien de prikkels in een cirkeltje rond: van de boezems naar de kamers, en weer terug. Dit heet re-entry. AVNRT komt naar schatting voor bij 1 op de 800 mensen, relatief vaak bij jonge mensen. Bij vrouwen komt deze ritmestoornis driemaal zo vaak voor als bij mannen.

    Er zijn 2 soorten AVNRT:

    • Typisch AVNRT: de elektrische prikkel loopt via het langzame pad van de boezems naar de kamers, en keert via het snelle pad terug naar de boezems (85-90% van de gevallen)
    • Atypisch AVNRT: de elektrische prikkel loopt via het snelle pad naar de kamers, en keert via het langzame pad terug naar de boezems

    Symptomen

    • Een snelle, zwakke polsslag
    • hartkloppingen
    • Licht gevoel in het hoofd, duizeligheid, soms flauwvallen
    • Ademnood
    • Soms pijn op de borst

    Een aanval kan enkele seconden tot uren duren. Sommigen patiënten krijgen meerdere keren per dag een aanval, anderen slechts eenmaal per jaar. Op latere leeftijd zijn de klachten vaak ernstiger. Een aanval komt meestal plotseling op en verdwijnt ook plotseling.

     

    Lees meer

  • Wat is het Brugada syndroom?

    Het Brugada-syndroom is een zeldzame, erfelijke hartaandoening die in 30% van de aangedane patiënten veroorzaakt wordt door een mutatie in het SCN5A-gen. Hierdoor wordt de aanmaak en functie van het natriumkanaal gestoord. Natriumionen kunnen minder gemakkelijk door het kanaal stromen en dit vertraagt de prikkelvorming en -geleiding in het hart.

    Symptomen

    • Duizeligheid
    • Flauwvallen
    • Een onregelmatige hartslag of hartkloppingen
    • Plotseling optredende levensbedreigende ritmestoornissen vanuit de hartkamer:  kamertachycardie of kamerfibrilleren.

    Oorzaken

    Het Brugada-syndroom is een erfelijke hartziekte. Bij dragerschap van een genmutatie hebben de nakomelingen ieder 50% kans om de mutatie te hebben geërfd. Er wordt vaak een uitgebreide stamboom opgemaakt. Cardiaal en erfelijkheids-onderzoek wordt altijd geadviseerd aan de eerstegraads familieleden als een mutatie is gevonden bij de index-patiënt.

    Gevolgen

    Mensen met het Brugada-syndroom hebben een toegenomen kans op kamerritmestoornissen, zoals kamertachycardie of kamerfibrilleren. Hierdoor kan men hartkloppingen voelen of plots het bewustzijn verliezen. Soms is een plotse hartstilstand het gevolg. Er zijn bepaalde omstandigheden die de kans op zo’n ernstige ritmestoornis vergroten, zoals bepaalde medicijnen (voor informatie zie www.brugadadrugs.org) of koorts, maar soms komen de ritmestoornissen onverwacht. Mensen met het Brugada-syndroom wordt vaak geadviseerd om dergelijke triggers zo veel mogelijk te vermijden. Daarnaast kan de Cardioloog hen medicatie voorschrijven ter voorkoming van ritmeproblemen. Soms wordt een inwendige defibrillator (ICD) geïmplanteerd; deze kan het versnelde kamerritme herstellen door toediening van een elektroshock.

     

    Lees meer

  • Wat is een WPW-syndroom?

    Het WPW-syndroom (Wolff-Parkinson-White syndroom) is een aangeboren hartritmestoornis. Het hart klopt tijdens een aanval zeer snel, vaak meer dan 200 slagen per minuut, dit wordt veroorzaakt door een extra verbinding tussen de boezems en de kamers. Bij een normaal hartritme ontstaat een elektrische prikkel in de sinusknoop in de rechterboezem. De prikkel verspreidt zich over de boezems. Vervolgens komt de prikkel bij de AV-knoop. Deze knoop houdt de elektrische prikkel even tussen de boezems en de kamers vast om hem vervolgens over de kamers te verspreiden. Deze ingebouwde vertraging werkt als een soort veiligheidsmechanisme.

    Het WPW-syndroom is een aangeboren afwijking, maar is meestal niet erfelijk.

    De bundel van Kent: De extra elektrische verbinding tussen de boezems en de kamers bij een WPW syndroom wordt ook wel genoemd: de bundel van Kent. Via deze bundel kunnen de elektrische prikkels een omweg nemen en gaan dan niet allemaal door de AV-knoop. De AV knoop vertraagt de prikkel maar dat doet de bundel van Kent niet. Hierdoor kunnen verschillende gevaarlijke ritmestoornissen ontstaan. Een te snel ritme in de boezem kan via de bundel van Kent onvertraagd worden doorgegeven aan de hartkamers. Een ritmestoornis in de boezems kan hierdoor leiden tot kamerfibrilleren, een levensgevaarlijke ritmestoornis waarbij het hart geen bloed meer rondpompt. Dit komt slechts zelden voor.

    Cirkelbeweging: Soms springt bij het WPW-syndroom de prikkel via de bundel van Kent weer terug naar de boezems. Er ontstaat een cirkelbeweging, die ook wel cirkeltachycardie of re-entry tachycardie genoemd.

    Symptomen

    Het hart klopt tijdens een aanval zeer snel, vaak meer dan 200 slagen per minuut. De pols is zwak. Een aanval duurt een paar minuten tot enkele uren en gaat meestal vanzelf over. Klachten die optreden tijdens een aanval zijn:

    • Hartkloppingen
    • Hartbonzen
    • Duizeligheid
    • (neiging tot) Wegraken
    • Kortademig en pijn op de borst
    • Zweten, niet lekker voelen en misselijkheid (tijdens een aanval).

    Niet iedereen met het WPW-syndroom heeft klachten. Veel mensen weten niet eens dat ze de aandoening hebben. Dit komt omdat het WPW-syndroom niet altijd ritmestoornissen veroorzaakt. Die ontstaan vaak pas op latere leeftijd. Het komt ook voor dat op hoge leeftijd de klachten van het WPW-syndroom zomaar verdwijnen. Dit komt dan doordat de bundel van Kent zijn prikkelgeleidend vermogen verliest.

    Oorzaken

    Deze factoren verhogen de kans op de hartritmestoornis AVNRT:

     

    Lees meer